Dag 1 (3 januari 2008)

Toen jij geboren werd sneeuwde het. De winters worden steeds warmer, misschien dat dit een teken is dat jouw geboorte speciaal is. Je lag zo lief in je maxi-cosi, helemaal moe van de bevalling. Martina was ook op. Ik was nerveus, opgepompt door de adrenaline van de gebeurtenissen en emoties. Ik had tenslotte niet veel kunnen doen behalve de juiste dingen proberen te zeggen op de juiste momenten, hand vasthouden, op je goede momenten wegkijken om niet van m’n stokje te gaan, nu kon ik me eindelijk nuttig maken.

Chris net geboren

Ik moest nog naar huis rijden door de sneeuw en zoals een man betaamd, dat koelbloedig voor mekaar boksen. Jij lag zo lekker op de achterbank. Jij gaf mij het gevoel dat ik voor je zorgen moest, voor het eerst was ik papa. Vanaf nu ben ik jouw papa.

Chris en Philippe