Waar het gaat om aandacht krijgen van het vrouwelijk schoon kunnen wij bakra’s nog veel leren van onze allochtone medemens. Dat heet overigens gewoon medelander of zo, de term allochtoon is erg van de jaren 80. Bij ons op school lopen een heleboel kinderen door elkaar. Verzameld in groepjes, vaak op huidskleur, hangen ze in de pauzes, doen wat ze denken dat belangrijk is. Soms is dat sigaretjes roken, al dan niet stiekem want thuis mag het niet weten. Basketballen doet het bij sommigen ook goed, voetballen af en toe. Hard rennen naar de febo is voor sommigen een sport. Kaarten, soms poker, boterham eten, maar vooral praten, contact maken terwijl je niet veel te zeggen hebt. Als ik wel eens buiten surveillance heb, kan ik de rituelen goed volgen. Een groepje staat daar altijd op dezelfde plek, chillen, hangen, vooral niet ingespannen lijken, maar wel alles zien. En elke keer komt zij voorbij lopen. Ook zij doet net of ze hen niet ziet. Als ze net voorbij is komt het: De stoerste van het stel, diegene die als enige echt durf heeft, vaak een zitteblijver, roept dan: “Hé, pssst. Hé Dushi!” Net hard genoeg dat ze het hoort. Dat weet ze al lang dat het gaat komen en vol lachend kijkt ze om, waarop de hele clan smoest en lacht. Die ene jongen kijkt stoer naar haar en de één seconde aandacht is het moment. Soms doet ze het anders. Dan kijkt ze expres niet. En dan moet hij iets harder “pssst” zeggen, een tweede keer. Dat levert dan vaak een “ooh” in de groep op, maar dan kijkt ze ook altijd weer.
Ik durfde dat nooit vroeger. Ik heb nooit een mond vol tanden gehad, behalve als het ging om die eerste aanzet, dat eerste contact. Wat zeg je nu tegen een lekker ding, dat je nog niet kent. Ik heb geen zin lekker mijn strot uit kunnen krijgen. Ik keek meestal maar lang en dan hoopte ik dat dat signaal genoeg was. Vaak wel, maar de vrijheid van hierboven heeft me altijd wat geleken. Maar dat deden wij in de achterhoek niet.
Chris kan al bijna “hé psst”zeggen. Het lijkt bij hem nog wel erg op “eeh, prrt”, maar langzaamaan ontdek ik steeds meer van het goede. Het leek me wel handig om nu alvast te leren. Daar heeft hij vast wat aan in de rest van zijn leven.
